Βέρνερ, Άλφρεντ

(Alfred Werner, Μίλχαους, Αλσατία 1866 – Ζυρίχη 1919). Γερμανός χημικός, γαλλικής καταγωγής. Σπούδασε στη Ζυρίχη με τον Λούνγκε και στο Παρίσι με τον Μπερτελό. Διορίστηκε έκτακτος καθηγητής της χημείας στη Ζυρίχη το 1893 και μετά από δύο χρόνια έγινε τακτικός καθηγητής. Δημοσίευσε ενδιαφέρουσες εργασίες στερεοχημείας και επεξεργάστηκε τη θεωρία της συνδιάταξης. Το 1913 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ χημείας. Το όνομα του Β. συνδέεται με τις αντιλήψεις του για το σθένος των στοιχείων. Διαχωρίζοντας τα πρωτεύοντα σθένη από τα δευτερεύοντα, διευκρίνισε ότι τα δευτερεύοντα εκδηλώνονται ως ικανότητα του ατόμου να δημιουργήσει δεσμούς, εφόσον κορεστούν τα πρωτεύοντα σθένη του. Με βάση την άποψη αυτή, εισηγήθηκε την αρχή της συνδιάταξης και έδωσε την πρώτη ικανοποιητική εξήγηση για τον σχηματισμό των συμπλόκων ενώσεων. Ειδικότερα, o Β. κατέταξε ορθολογιστικά τις πολυάριθμες σύμπλοκες ενώσεις της όγδοης ομάδας και ανακάλυψε νέους τύπους γεωμετρικής και οπτικής ισομέρειας.